BEHROUZ MEHRI

Acid attacks are at an all time high in Pakistan and increasing every year, with Acid Survivors Foundation recording 48 cases in 2009 and countless more probably go unreported because of social stigma. That is up from about 30 cases in 2007. The Pakistani attacks are typically the work of husbands against their wives who have "dishonored them," or the result of a "NO" answer of a girl or his family to a man asking for her hand. In the man dominated society most of the victims are the women. Easy accessibility of acid to the general public, for very stupid domestic issues they will just throw acid on each other. It does not only destroy a person's face but it destroys a person's life. Still in 2010, the nation remains without a domestic violence law.

یک زندگی سوخته
آمار اسیدپاشی در پاکستان نسبت به سال های گذشته روند رو به افزایشی داشته است. بر اساس آمار مرکز غیر دولتی حمایت از قربانیان اسیدپاشی در سال 2009 تعداد 48 مورد در این مرکز ثبت شده است که نسبت به 30 مورد اسیدپاشی سال 2007 آمار بالایی است و این تعداد جدای از مواردی است که به دلیل ترس گزارش نمی شود. در جامعه مردسالار پاکستان, زنان بیشترین قربانیان حمله های اسید پاشی هستند. از دید مردان, بی احترامی زتان به آنها و شنیدن جواب منفی از یک دختر و یا خانواده اش پس از خواستگاری دلیلی است بر سوزاندن آن ها تا خشم خود را خاموش کنند. دسترسی آسان به اسید یکی از دلایل بالا بودن آمار اسیدپاشی است تا برای هر اختلاف احمقانه به صورت و بدن هم اسید بپاشند. این توحش نه تنها صورت قربانبی را می سوزاند بلکه زندگی او را هم نابود می کند. هنوز در سال 2010 کشور پاکستان قانونی برای خشونت های قومی و بومی هم چون اسیدپاشی ندارد.