مورناتی در مرکز توان بخشی بالتیمور




امیلیو مورناتی عکاس خبرگزاری آسوشیتدپرس که ماه پیش در انفجار یک بمب در افغانستان پای چپش قطع شده بود برای طراحی یک پای مصنوعی به مرکز توان بخشی بالتیمور امریکا منتقل شد.
 مورناتی در 11 آگوست در حال انجام ماموریت عکاسی به همرا نیروهای امریکایی زخمی شد. دو نظامی امریکایی و یک تصویربردار آسوشیتدپرس نیز در این حادثه مجروح شدند.
 مورناتی چهل ساله پس از حادثه به یک بیمارستان نظامی در قندهار افغانستان  و بعد به بیمارستانی در دوبی منتقل شد و مدتی در مرکز آسیب های روانی  دانشگاه مریلند در بالتیمور به سر برد. او در حال حاضر به مرکز توانبخشی و اعضای مصنوعی کرنان بالتیمور منتقل شده است. او در گفو گوی کوتاهی به ای پی گفت ماشین سواری او در آمبولانس برای انتقال به کرنان تاثیر قابل ملاحظه ای در روحیه او گذاشته است.
"من احساس می کنم که توان خوب شدن را دارم و کاملا خوش بین هستم." این عکاس خبری دو تا سه ماه در این مرکز خواهد ماند و همسرش مارتا راموندا نیز در بالتیمور همراه اوست.
 مورناتی سال ها تجربه کار در مناطق جنگی را دارد. یک اسپانیایی که در اسلام آباد پاکستان مستقر است و در کشورهای افغانستان, اسراییل و فلسطین برای ای پی عکاسی کرده است. او جایزه عکس سال را در بخش روزنامه ای از مدرسه روزنامه نگاری دانشگاه میسوری در سال 2009 برده است.
در سال 2006 او در غزه گروگان گرفته شد که پس از 15 ساعت آزاد شد. در سال بعد نیز در حال پوشش تظاهراتی در کرانه باختری با ترکش یک نارنجک پایش دچار شکستگی شد.
 تصویربردار ای پی, جاتمیکو که در در این حادثه به همراه مورناتی از ناحیه پا مجروح شده بود در حال حاضر در کشور خود اندونزی است و همکارانش در دفتر ای پی جاکارتا از بازگشت او استقبال کردند.




لازم به ذکر است مرکز توان بخشی بالتیمور معروف ترین و مجهزترین مرکز پزشکی طراحی و ساخت اعضای مصنوعی بدن در دنیا است




برگزیده آخرین عکس های خبری من به روز شد :افغانستان 2

Written by : site manager || Date : 01 Sep 2009 || [ عکاسان ]


Comments‍

فاطمه بهبودی

سلام ..
وب جالبی دارین ... موفق باشید

نیما دیماری

کجایی مرد؟ گوشی خودتو خانومت چند روزه خاموشه....عکسات روی گتی بالا نمیاد....نگرانتیم یه خبری بده از خودت....(نظر خصوصی)

احمد آقاسیانی

هرجا هستید، پیروز باشید.

nima deimary

مرد بزرگ کجایی دلمون تنگ شده برات.

shaigan

خواستم خدمتتون عرض کنم که ما خیلی مخلصیم اولا . دویومن ما منتظر عکسای ویژه از افغانستان هستیم. سیومن این آقای مورناتی دمشون خیلی گرمه. چهارومن اگه می‌تونید بنده رو هم معرفی کنید به این مرکز آسیب های روانی دانشگاه مریلند در بالتیمور ، شاید افاقه کنه !! در ضمن بسیار مشتاق دیدار شما و همسر محترمه هستیم. بنده زاده شایگان

علیرضا.بی همگان

خیلی جالب بود مخصوصل روحیه ایشون در عکس ها نشان از امیدشان می داد..انگار همه عکاسان جمیعا قصد سفر کرداند..شما و اقای سربخشیان و ...همه رفتن امریکا...خوش بگذره ان شا اله

Please write your comments

    Comments
Name
Email
Website
Security Code
 


___ ___ ___